05/02/2008

Μπόνη η τεκνατζού

(Σημερα εχω κεφια και θα την πληρωσει παλι η Μπόνη, η δευτερη μου μουσα μετα τη Λια)


Ίσως θυμάστε την αγνή και άδολη χωριατοπούλα Μπόνη, που εκεί που ανέμελα άρμεγε τις γελάδες της πήγανε κάτι κακοί και τη βατέψανε, και μετά ήρθε ο ήρωας της, τη βάτεψε κι αυτός αλλά μετά το βάτεμα την έκανε ευτυχισμενη;Σας εχω νέα!

Ο ήρωας λοιπόν αποδείχτηκε κατώτερος των προσδοκιών της Μπόνης (ξερετε, He's gotta be strong, and he's gotta be fast, and he's gonna be larger than life, αυτο το larger ειδικα, αστα, μαπα το καρπουζι). Μετά από κάμποσα χρόνια γάμου λοιπόν η Μπόνη μάζεψε τα μπογαλάκια της και αποσύρθηκε στον οικογενειακό πύργο του ήρωα, που της τον είχε γράψει μετά από μια βραδιά αχαλίνωτου σεξ. Για να μη νιώθει όμως μοναξιά, καθότι από παρθενόπη είχε εξελιχθεί σε τρελή ξεπετάχτρα, μετέτρεψε τον πύργο σε λύκειο αρρένων, στο οποίο η ίδια ήταν η διευθύντρια, η αποκλειστική καθηγήτρια και η χαρά του κοιτώνα επίσης.





Ήτανε νύχτα στον πύργο. Η Μπόνη είχε σηκωθεί ξαναναμμένη, γιατί είχε φαει κατι μύδια το απόγευμα και ξέρετε τι επίδραση εχουν αυτα. Έριξε ένα αραχνούφαντο πάνω της και κατέβηκε στη μεγάλη σάλα που φύλαγε τα αναμνηστικά από τα ταξίδια της. Και να τα κρύσταλλα μουράνο, και να οι βεντάλιες από τη Σεβίλλη, και να οι μάσκες από τη Βενετία. Ένα περαστικό περιστέρι φρενάρει από την τρομάρα μόλις τη βλέπει, και η Μπόνη για μια στιγμή (μόνο) μελαγχολεί για τον άντρα που παράτησε, γιατί κακά τα ψεμματα, βασίλισσα την είχε, με τα λούσα της, τα έτσι της, τα αλλιώς της, όλα κι όλα. Και ξαφνικά βγαίνει το φεγγάρι... Μια άλλη Μπόνη γεννιέται, ένα σεξουαλικά αχόρταγο κτήνος. Και εκεί είναι που μπαίνει το πιτσιρίκι με το ενσωματωμένο αμπαζουρ στα μάτια και αγριεύει αυτή. Που κρύφτηκες κωλόπαιδο; ΑΝΟΙΞΤΕ ΠΟΡΤΕΣ!

Η Μπόνη περιφέρεται στους διαδρόμους διψασμένη για σάρκα. Πρώτη πόρτα δεξια, τα νερντς, κάθονται εκεί ήσυχα ήσυχα και διαβάζουν μες στη νύχτα. Αδιαφορεί η Μπόνη, πολύ ντυμενα είναι σου λέει, τους πατάει και μια κλανιά ξεγυρισμένη και τους ανακατώνει μαλλιά και πουκάμισα, και τους αφήνει με ένα υφός τι να μας πεις κι εσύ απ' τη ζωη σου, μια νύχτα απ'τη δική μου ολόκληρη η δική σου. Νεξτ ντορ ένα μούλικο ντυμένο άγγελος στην ηλεκτρική καρέκλα της πετάει το προαναφερθέν περιστέρι. Πλήρης αδιαφορία η Μπόνη, του λέει κι ότι οι άγγελοι δεν έχουν φύλο και πάει παρακάτω.

Εδώ όμως έχει ενδιαφέρον. Τρίτη πόρτα οι κολυμβητές, μια ψυχρολουσία και τρώνε κι αυτοί όμως, ούτε αυτούς τους θέλει. Θέλει κάτι πιο κίνκυ απόψε και ροβολάει στη σάλα, όπου κάτι νίντζα χορευουν σαν τη Νάντια Φοντάνα. Μπα λέει, για να δω και αυτούς τους κουστουμάτους. Τσουγκράνε τα ποτήρια, λερώνουν το Βαράγκη, έξαλλη η Μπόνη, αλλά τι να σου κάνει που έχει άλλη δουλειά τωρα. Στη συνέχεια απορρίπτει διαδοχικά ξιφομάχους, ακροβάτες, παίχτες ράγκμπι και βγαίνει στη μεγάλη σκάλα, όπου την περιμένει ο Ρακιτζης και η παρέα του να της πει το s.a.g.a.p.o. Άπαπα, ούτε αυτοί της αρέσουν, χορεύουν λες και πάθανε λυκόπιασμα, τι να κάνει κι αυτή αρχίζει να απελπίζεται και να τινάζει τα χέρια. I really need you tonight, ναι το καταλάβαμε. Τωρα λέει θα την πέσω στους ραγκμποπαίχτες που δε με βλέπουνε, το πέρνουν χαμπάρι αυτοι , "στην πάντα μαλάκα η τρελή", που να κόψει την φόρα της η αλαφιασμένη, πάρτη κολλημένη στον καθρέφτη σα σφίγγα στο παρμπρίζ. Βάζει τα κλάμματα αλλά δεν τα παρατάει, κάποιος θα της κάτσει απόψε.

Τρέχει πανικόβλητη στους διαδρόμους ανακατέυοντας τα πέπλα η Σαλώμη,και από τη σκέψη της περνάνε οι γκόμενοι που δεν πήρε, ενώ οι άλλοι χαίρονται που γλιτώσανε το βιασμό κι απόψε και τα κανουνε λίμπα. Βγαίνει στην αυλή και τί βρίσκει; Ένα τσουρμο παπαδάκια με μάτι-αμπαζουρ να ανασηκώνονται από το έδαφος ολα μαζί λιγο μονόπαντα,σα στόχοι για σκοποβολή ένα πράμα,και να τραγουδάνε, ένα μάλιστα εκτοξεύεται στο μερος της απειλητικά. Η Μπόνη αρνείται να τα αγγίξει,γιατί είναι και ευσεβής, και κατεβάζει κάτι ρημαδοκάντηλα για την τύχη της τη ρουφιάνα. Και ξαφνικά τα όνειρά της γίνονται πραγματικότητα: μια φυλή ιθαγενών (αν και ψηλοί για ιθαγενείς, δύο μέτρα ο καθένας) της ορμάνε και την περιτριγυρίζουν,χορεύοντας παραδοσιακούς χορούς απο τα Απαλλάχια όρη. Κοιτάξτε πώς πάλλεται από χαρά! Κοιτάξτε πόσο ευτυχισμένη δείχνει! Και δεν την έχουν αγγίξει ακόμη φαντάσου...

Το επόμενο πρωί είναι η μέρα της ορκομωσίας. Τόνους το μεικαπ για να κρύψει τον μαύρο κύκλο αλλά ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, πάλι καλά πέρασε η κουφάλα. Και εκεί που χαιρετάει τους απόφοιτους που τόσο καλά γνώρισε και τόσες υπέροχες στιγμές περάσανε μαζι, έρχεται η σειρά του χθεσινοβραδυνού ματιού-αμπαζούρ, που την κοιτάει με λάγνο βλέμμα και της πετάει και ένα "Turn around κουκλα, να δω αν είσαι καλό κομμάτι". Κομπλάρει αυτη, ξαναμπαίνουν τα τεκνά στο σχολείο, παρόλο που αποφοίτησαν, και η συνέχεια αφήνεται στη φαντασία μας...

Παρατήρηση: Αυτο το σπίτι είχε μέσα

-Μαθητές
-Κολυμβητές
-Ακροβάτες
-Νίντζα
-Ξιφομάχους
-Παίχτες ραγκμπι
-Παιδάκια
-τον Ρακιντζή
-τη Νάντια Φοντάνα
-Παπαδοπαίδια
-Ιθαγενείς

Πόσο πιο κίνκυ μπορεί να γίνει πια;Πόσο;

5 comments:

Soula said...

Εμένα αυτό που με παραξενεύει είναι το μαλλί.
Το πιάνει, το τραβάει, το πατικώνει το περνάει τα μαρτύρια του Ιώβ αλλά αυτό ντούρο στη θέση του!!
Πώς;;

PS: Τα παπαδάκια ήταν ξαδερφάκια του Ε.Τ ;

Anonymous said...

xaxaxaxa... mou eftiaxes tin hmera... trela sxolia!!
edw pou ta leme.. autos o purgos einai ligo stoixeiwmenos, les na nai pali to fantasma toy kleanthi??
kalhmeraaa!!!

jg said...

λολο!! εγω με αυτο το βιντεο παντα φοβαμαι

xipasmenos said...

ιστορίες βγαλμένες απο την ζωή...

Marvin said...

@soula: η λακ για καθε καιρο σουλα μου...

@dida: Δεν ξερω,λες... να τραγουδησουμε λιγο εντιθ Πιαφ μηπως;

@pov: Ειναι τρομαχτικια η Μπονη οντως

@xipaki: γιατι; δε γινονται αυτα παντου γυρω μας;

@μουντι: Ειναι δικια μου και θα την κανω ο,τι θελω, ενταξει;

Blog Widget by LinkWithin