Το στεγαστικό πρόβλημα της Ευριδίκης (ή επιστρέφοντας στη φύση)

Προσοχη: Ακολουθεί εκτεταμένο ποστ με πολυ σοβαρά μηνύματα. Χτυπήστε τον φραπε σας, έστω τον μοκατσίνο σας, και καθίστε αναπαυτικά.


Το προβλημα του υπέρογκου δανεισμού των Ελλήνων είναι γνωστό. Όλοι ξέρουμε ότι πολλοί άνθρωποι ανάμεσά μας έχουν κατά καιρούς βρεθεί σε δύσκολη οικονομική κατάσταση και εχουν αναγκαστεί να δανειστούν υπέρογκα ποσά, υποθηκεύοντας όλο το βιος τους σε κάποιες περιπτώσεις. Κι όλοι ξέρουμε τι γίνεται αν δεν καταφέρεις να αποπληρώσεις το δάνειο...

Κάπως έτσι την πάτησε και η Ευριδίκη (γιατί αυτή η οικονομική κρίση έχει αγγίξει και τη Μεγαλόνησο). Πήρε ένα διακοποδάνειο πριν χρόνια για να πάει διακοπές στη γραφική Γουαδελούπη αλλά την δυσκόλεψαν οι δόσεις, και δάνειο στο δάνειο, έχασε το σπίτι και την πετάξανε στο δρόμο. Παρακολουθήστε όλη την τραγική ιστορία καρέ-καρέ:



Η έξωση



Σε πρώτο πλάνο βλέπουμε το αρχοντικό της κυρα-Ευριδίκαινας με τ'όνομα, της προγιαγιας της δικιάς μας. Μεγάλες δόξες στην εποχή του: Βουλευταί, υπουργοί, πρέσβεις, βασιλείς, όλοι είχαν περάσει από εκει μέσα. Και τώρα είχε καταντήσει σκέτη παράγκα. Πού να βρεί λεφτά να το συντηρήσει η Ευριδίκη;
Παρακολουθούμε τη μέρα της έξωσης. Ο κλητήρας μπαίνει και οι πόρτες ανοίγουν μόνες τους. Μέσα βρίσκουμε την Ευριδίκη με βλέμμα δολοφονικό. Κάνει κάτι μαγικά μπας και τον τρομάξει, ανάβει τα κεριά με ένα βλέμμα, αλλά χαμπάρι αυτός. Πρασινίζει τα χορτάρια με ένα χάδι, τιποτις αυτός. Μαδαει τους σοβάδες, κρεμιέται από τις κουπαστές, κλαίει, οδύρεται, άτεγκτος ο εκπρόσωπος του νόμου. Τελικά το παίρνει απόφαση και φεύγει τρέχοντας, φορώντας μια μπλούζα που ενσωματώνει τρεις ζώνες (συν μια κανονική, τέσσερις). Στη συνέχεια περιπλανιέται αλλοπαρμένη στα λιβάδια και ανάβει κάτι φωτιές σαν ιέρεια της Ίσιδας, χωρίς αποτέλεσμα πάλι. Τό'χασες το σπίτι. πάρ'το απόφαση!


Η κρεβατοκάμαρα



Μαζεύει λοιπόν τα λιγοστά υπάρχοντά της και προσπαθεί να βρει κατάλυμα να ξεχειμωνιάσει. Βρίσκει έναν πύργο σε σκηνικό Τρανσυλβανίας και βάλε και χώνεται εκεί. Στήνει και το κρεβάτι της με τον ουρανό και τη μπολικη νταντέλα γύρω-γύρω, απιθώνει τη βιόλα της και προσπαθεί να βολευτεί. Έλα όμως που από τη φύση της είναι φυσιολάτρης και δεν μπορεί τα μπουντρούμια, άσε που είδε και το Δράκουλα τελευταία και σκίαχτηκε λίγο;

Παίρνει λοιπόν τη γενναία απόφαση να εγκατασταθεί στη φύση. Ναι καλά ακούτε. Μια Ευριδικη δε χρειάζεται πολυτέλειες, μπορεί και μαζί με τα ζώα και τα πετεινά του ουρανού. Αυτό που έμενε λοιπόν ήταν να βρεθεί η κατάλληλη τοποθεσία για να βάλει το κρεβάτι. Το βάζει λοιπόν δίπλα στην ακρογιαλιά, για να τη νανουρίζει το κύμα και να την ξυπνάν τα γλαροπούλια. Επειδή όμως την έφαγε η αρμύρα και τα γλαροπούλια την κατακουτσούλησαν, άσε που ξύπναγε μες τη νύχτα γιατί την κουκούλωνε το κύμα, γρήγορα άλλαξε γνώμη (και φόρεμα). Βάζει το κρεβάτι μες στα αγριολούλουδα, ανεβαίνει πάνω και κάνει και μια σεξουαλικιά αγριάδα για να μας δείξει ότι χάρηκε. Δεν της φτούρισε όμως και εκεί, γιατί την πιάσανε και οι αλλεργίες της από τη γύρη, ήρθε και τουμπάνιασε.
Ξαναπαίρνει λοιπόν το κρεβάτι στον ώμο και επόμενη στάση είναι η έρημος, με ένα πιο αναμαλλιασμένο λουκ (τι να σου κάνει και το μαλλί τόση ταλαιπωρία πήγαιν-έλα;).Επειδή όμως την τσίμπησε ένας σκορπιός και δε έβρισκε διανυκτερεύον με τίποτα, αποφάσισε να φύγει και από την έρημο. Σιχτίρισε όμως να κουβάλαει κρεβάτι και οργανοπαίχτη. Κάνει κάτι μαγικά εκεί, τρίβει ένα γιορντάνι με φλουριά της γριάς Βάβως, λίγο χιόνι και λίγη άμμο, και τσουπ! νάτηνα στην κορυφή ενός βουνού με βραδυνό αραχνοϋφαντο συνολάκι και μαλλί κομμωτηρίου. Απρόσεχτη όπως ήταν όμως, αρπάζουν τα τούλια του κρεβατιού από τη λάμπα, παρανάλωμα το κρεβάτι (μόνο ο Κούρκουλος λείπει και το Βρέχει φωτιά στη στράτα μου). Ε καλά να πάθει στην τελική, μας ζάλισε... Τράβα τώρα στο μπουντρούμι να κοιμηθείς στο πάτωμα.

Το μπουντουάρ



Με το κρεβάτι δεν ξέρω τι έκανε τελικά, εδώ όμως βλέπουμε που έστησε το μπουντουάρ της, γιατί μπορεί να είναι άστεγη, πάνω απ'όλα όμως είναι κοκκέτα. Γιαυτό και ντύθηκε και Ιουλιέτα. Ο καθρέφτης μάλιστα δεν είναι ό,τι κι ό,τι, είναι μαγικός, αμέ, και βλέπει το παρελθόν, το μέλλον και γενικότερα ό,τι γουστάρεις. ΄Ετσι και εδώ η Ευριδίκη βλέπει μέσα στον καθρέφτη τα παιδικά της χρόνια στο αρχοντικό της γιαγιάς της και θυμάται τότε που της έκλεβε τα κουβάρια το μαλλί και στραγγάλιζε γάτες... Τι αξέχαστες εποχές... Μετά θυμήθηκε που είχε ερημώσει το σπίτι και μαζεύονταν περιστέρια, και αυτή τα πέταγε έξω τσουρομαδημένα...

Οι αναμνήσεις την κατακλύζουν...τότε που έπαιζε με τα άλλα κοριτσάκια στα δάση και τους έδενε τα κορδόνια γα να φάν τη μούρη τους...ή τότε που πρωτοβγήκε στο θέατρο και δεν ξαναβγήκε ποτέ... Σνιφ σνιφ συγκινήθηκα...

Το μπάνιο



Εδώ βλέπουμε το μπάνιο της αοιδού, το οποίο επέλεξε να είναι στο ύπαιθρο μεν, στη ζεστασιά και τη σιγουριά ενός θερμοκηπίου δε. Γιατί όπως και να το κάνεις, δεν μπορεί μια Ευριδίκη να κάνει το αυτοκρατορικό της μπάνιο με γάλα καμήλας και να βρέχει καρεκλοπόδαρα, έτσι δεν είναι;

Ο κύριος στην αρχή με τα κόκκινα δεν γνωρίζω ποιος είναι και τι ρόλο βαράει. Αν κρίνω όμως από την ικανότητά του να εξαφανίζεται μέσα στο ομοιόχρωμο χαλί, μάλλον περί κάποιου υπερήρωα πρόκειται, και καθώς είναι και κατακόκκινος, θα τον ονομάσω Tomato-man, κατά το Superman, Batman, Κατμαν κτλ...

Να λοιπόν και το μπανιο, εξοπλισμένο φουλ έξτρα: μπανιέρα, νιπτήρας (ΧΩΡΙΣ παροχή νερού οφείλω να τονίσω), λεκάνη, μπιντές και καθρέφτης (έστω το πλαίσιο μόνο). Η Ευριδίκη φοράει την πετσετούλα της και προετοιμάζεται για ένα καλό αφρόλουτρο, ενώ γύρω γύρω βλέπουμε ό,τι θα περίμενε να δει κανείς σε ένα θερμοκήπιο: μαρούλια, μπρόκολα, λαχανίδες, κουνουπίδια, μπάμιες, κολοκυθάκια και άλλα συμπαθή οπωροκηπευτικά. Ο Tomato-man την πέρνει μάτι από μακρυά και τσαλαπατάει τα ζαρζαβατικά και η Ευριδίκη λέει σε ένα άσχετο παγώνι να την κοιτάει με δυό μάτια ξαφνικά πυροτεχνήματα, αν και το παγώνι χέστηκε τελείως και την κοιτάει με ένα βλέμμα περισσότερο προς το τι μας λες μωρή χαρχάλω. Το σκηνικό συμπληρώνεται με χαριτωμένα μυρμηγκάκια τα οποία τα κάνουν μια χαψιά άλλα επίσης χαριτωμένα περιστέρια, national geographic μου το κάνατε το βίντεο.

Στην επόμενη σκηνή, πάντα σαν στο σπίτι της, η Ευριδίκη ξυρίζει τα πόδια της πάνω στον μπιντέ (Tres chic...) και αφού τελειώνει βάφει και τα νύχια της. Προς το τέλος μάλιστα τη βλέπουμε να σηκώνεται από τη λεκάνη, όπου προφανώς σφίχτηκε λίγο, άνθρωπος είναι και αυτή (αν και δε βλέπω πουθενά χαρτί υγείας...).

και το τσαντήρι




Όταν ο Κοργιαλάς πήρε την Ευριδίκη της είπε θα σε κάνω βασίλισσα μάνα μου, θα σου φτιάξω ένα παλάτι να μένεις. Έλα όμως που η δικιά σου είχε καλομάθει με την άγρια φύση και δεν ήθελε να την αφήσει με τίποτα. "Άκου να δεις Δημήτρη", του είπε, " εγώ τα παγώνια μου και τα μυρμήγκια μου δεν τα αφήνω, πρέπει να βρούμε μια συμβιβαστική λύση". Και να η λύση που βρήκανε:

Βλάπουμε μια καταπληκτική σάλα, με τους πολυελαίους της, τα μπουχάρα της στο πάτωμα, τα έπιπλα-μπακατέλες του Λουδοβίκου του 13ου, τα μανουάλια της τίγκα στα κεριά, τις μεταξωτές κουρτίνες της, την Ευριδίκη ντυμένη με Σάνιτας-Σάνιτας, όλα καλά μέχρι εδώ. Αλλά για κοιτάξτε το ταβάνι: ΔΕΝ είναι ταβάνι! Στην πραγματικότητα βρισκόμαστε σε μια τεράστια τέντα, κάτι σαν το τσίρκο Μεντρανο, στις πλαγιές μιας κατσικοραχούλας. Κι αν κρινουμε από τους προβολείς που σκανάρουν την περιοχή, μάλλον είναι αυθαίρετο το παράπηγμα.

Έτσι λοιπόν ικανοποιήθηκαν οι επιθυμίες και των δυό: και ανάκτορο, και κοντά στη φύση. Είδατε όμως αν υπάρχει συνεννόηση σε ένα ζευγάρι; Όλα τα προβλήματα βρίσκουν τη λύση τους

Ηθικό δίδαγμα: ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΔΑΝΕΙΑ! Μπορεί μια μέρα και εσείς να βρεθείτε να κάνετε μπάνιο μες στα λάχανα....