Βολτα στο ποταμι

Σημερα σιχτιρισα, τα παρατησα ολα νωρις νωρις και βγηκα να παρω λιγο αερα, κοντεψα να σκασω στο μπουντρουμι τοσες μερες. Και καθως ειχε και πολυ καλο καιρο, αποφασισα να κανω την κλασσικη και αγαπημενη βολτα στο ποταμι.

Πρωτος σταθμος η Tate modern, στην οποια πηγα απο περιεργεια για να δω ενα νεο installation ονοματι Shibboleth, της Doris Salcedo. Η ιδιαιτεροτητα του εγκειται στο οτι προκειται για μια τεραστια ...ρωγμη στο πατωμα της Tate, σε ολο το μηκος του Turbine Hall.






Το εντυπωσιακο ειναι οτι αυτη η ρωγμη εχει αρκετο βαθος, οποτε δεν ειναι καποιο εφε ή καποιο επιπροσθετο κομματι αλλα ειναι το πραγματικο πατωμα της Tate κατα πασα πιθανοτητα. Επισης ειναι φτιαγμενη με τετοιο τροπο ωτε να μοιαζει σαν να σκιστηκε το πατωμα στα δυο. Μαλιστα προειδοποιουν οτι ειναι επικινδυνο και να προσεχουμε...



Στο διαταυτα τωρα: H Salcedo λεει οτι στο εργο της το πατωμα αντιπροσωπευει την κοινωνια και η ρωγμη το φυλετικο διαχωρισμο και κατα συνεπεια το ρατσισμο. Η ιδια η Tate ηταν ενα εργοστασιο ηλεκτρισμου παλιοτερα, το οποιο χτίστηκε μετα τον πολεμο, την εποχη που η πολη γινοταν πολυ-πολιτισμικη με την καταρρευση της αγγλικης αποικιοκρατιας και την αθροα προσελευση οικονομικων μεταναστων απο τις πρωην αποικιες. Με τον τροπο αυτο, η ρωγμη συμβολιζει τις διακρισεις που αναπτυχθηκαν σε μια πολυ-πολιτισμικη κοινωνια (=πατωμα), ενω τα σκουρα θεμελια της Tate που φαινονται μεσα στη ρωγμη αντιπροσωπευουν την αποικιοκρατια, ως θεμελιο της συχρονης πολης αλλα και των φυλετικων διακρισεων.

Ωραια συλληψη, ωραια υλοποιηση, αν και εχω την απορια ομολογω τι θα γινει με το πατωμα οταν αλλαξει το εκθεμα. Σιγουρο παντως ειναι οτι τεχνη ειναι αυτο που θελει ο καλλιτεχνης να ειναι, και υπο αυτο το πρισμα μια ρωγμη μπορει να σημαινει πολλα...

(Περισσοτερες πληροφοριες και φωτογραφιες εδω)

Εξω απο την Tate τωρα, το χωρο καταλαμβανει μια τεραστια αραχνη, εργο της Louise Bourgeois.





Ομολογουμενως ελαφρως τρομακτικο γλυπτο, η αραχνη ειναι μερος μιας παλιοτερης συλλογης της Bourgeois και σχετιζεται με την παιδικη της ηλικια και τις σχεσεις της με την οικογενεια της. Περισσοτερες πληροφοριες δεν εχω, θα ψαξω ομως. Ενδιαφερουσα λεπτομερεια: η αραχνη κουβαλαει το αυγα της, φτιαγμενα απο μαρμαρο, τα οποια και αχνοφαινονται στη δευτερη φωτο.

Συνεχεια της βολτας κατα μηκος του Ταμεση και σαν χαζοτουριστας ξαναφωτογραφιζω τα (χιλιοφωτογραφισμενα) αξιοθεατα της διαδρομης. Παραδιπλα απο την Tate ειναι το Shakespeare's globe, πιστο αντιγραφο των θεατρων της περιοδου του Σεξπηρ, το οποιο καθε χρονο ανεβαζει εργα του βαρδου στην αυθεντικη γλωσσα, οπου δεν καταλαβαινεις και πολλα εννοειται, και με αισθητικη ελαφρως τουριστικη.



Δυο βηματα πιο κατω, η Anchor, μια πανεμορφη παμπ, μεσα κι εξω, η οποια καπου διαβασα οτι θεωρειται η παλιοτερη του Λονδινου.



Στη στοα παραδιπλα, το Clink Prison Museum, το οποιο στεγαζεται σε πραγματικα μεσαιωνικα μπουντρουμια και εχει μια συλλογη απο μεσαιωνικα βασανιστηρια (πχ φαλαγγα), με τα οποια μπορεις και να παιξεις και να φωτογραφηθεις!



(απο παλιοτερη επισκεψη στο εν λογω μουσειο)




Λιγο πιο κατω, ενα ιστιοφορο μονιμα αγκυροβολημενο





Ο καθεδρικος του Southwark. Δεν εχω μπει ακομα, θα το φροντισω!



Αυτα για σημερα! Δεν ειναι και λιγα!

Ποιος μου ειπε οτι το Λονδινο δεν ειναι ωραια πολη;