13/05/2009

Καυτό θεατρικό καλοκαίρι προ των πυλών (aka δεν το γλιτώνω το δάνειο αδέρφια)

Βάλθηκαν να μας τρελάνουν τα θέατρα. Πληθώρα αξιόλογων παραστάσεων με κορυφαίους συντελεστές. Άντε να διαλέξεις. (Wrong guy, βγάλε μπλοκάκι). Για να δούμε τι θα δούμε (πιθανότατα)με δύο λόγια...

Ξεκινώ με μια παράσταση που μάλλoν θα χάσω (αν και έτσι νόμιζα και για τη Madame de Sade και να η έκπληξη που λέγαμε)

Hamlet @ Wyndham's theatre



O Jude Law παίρνει τη σκυτάλη από τη Judi Dench στο Wyndham's για να ανεβάσει Shakespeare. Ενδιαφέρουσα πρόταση αλλά και μεγάλη πρόκληση για τον Jude φαντάζομαι, που τον έχουμε συνηθίσει σε αλλους ρόλους. Τα εισιτήρια έχουν ήδη εξαντληθεί. Ας προκύψει κάποια ακύρωση πάλι, ΠΛΙΙΙΙΖΖΖΖ


Waiting for Godot @ Haymarket Theatre Royal



Οι Ian McKellen και Patrick Stewart πρωταγωνιστούν στο περίεργο έργο του Beckett, στο οποίο "δεν συμβαίνει τίποτα". Η παραγωγή έχει λάβει μέτριες κριτικές προς το παρόν (Time out, Guardian), οι οποίες θεωρούν το ανέβασμα πιο "χαρούμενο" απο ό,τι θα έπρεπε να είναι. Θα κοιτάξω να πάω για να έχω ιδία γνώμη. Εξάλλου, μου αρέσει πολύ ο Ian McKellen (The DaVinci Code, Lord of the Rings), και σαν ηθοποιός και σαν gay activist (με τον τρόπο του, είναι και 70 χρονών).

The Cherry Orchard @ The Old Vic


Αφού από βλακεία έχασα το "Dancing in Luhnasa" (γμτ,γμτ,γμτ) πρέπει να δράσω άμεσα για τις υπόλοιπες παραγωγές του Old Vic. Ο Βυσσινόκηπος ξεκινάει τον άλλο μήνα με σκηνοθέτη τον Sam Mendes (American Beauty) και με τη δεύτερη έπληξη του καλοκαιριού: τον Ethan Hawke να παίζει Chekhov! Ειλικρινά δεν ξέρω τι να περιμένω, αλλά κάτι μου λέει ότι αυτό είναι λιγότερο ριψοκίνδυνο από τον Shakespeare του Law. Ίδωμεν.

ΥΓ: Να υπενθυμίσω στους Λονδρέζους γειτόνους ότι όσοι είμαστε δημότες Lambeth ή Southwark δικαιούμαστε εισιτήρια των £5 για Τετάρτες απόγευμα!

A winter's tale @ The Old Vic


Δεύτερη παραγωγή του Old Vic, με τον ίδιο σκηνοθέτη αλλά δυστυχώς δεν είμαι σίγουρος για το καστ, το οποίο στο website είναι βλακωδώς ανακατεμένο με το καστ της απο πάνω παράστασης. Τέσπα, λίγος Shakespeare ποτέ δεν έβλαψε κανένα, και για πέντε λίρες θα του κάνω τη χάρη, παρόλο που δεν είμαι φαν.

A doll's house @ Donmar Warehouse

Το εξαιρετικο Donmar Warehouse ανεβάζει αγαπημένο Ίψεν. Καλά μέχρι εδώ; Καλά. Ποια πάιζει τη Νόρα λες; Όχι μάντεψε...



Κι επειδη δεν θα το βρεις, αυτη:


Ποια είναι αυτή; Τι δεν την αναγνώρισες; Η πράκτωρ Σκάλλυ σου λέει τίποτα;

Η τρίτη κουλαμάρα του καλοκαιριού λοιπόν, η Gillian Anderson το γυρνάει στην ποιότητα και πρωταγωνιστεί στο Κουκλόσπιτο. Αυτό κι αν έχω περιέργεια να το δω...

Phedre @ The National Theatre



H Helen Mirren ενσαρκώνει τη Φαίδρα του Ρακίνα, σε μια παράσταση που θα παρουσιαστεί και στην Επίδαυρο το καλοκαίρι. Επίσης πολύ ενδιαφερουσα πρόταση, αλλά μάλλον έχουν ήδη εξαντληθεί τα εισιτήρια...


Αυτά προς το παρόν... (μα που έχω βάλει την πιστωτική μου;;;)

7 comments:

gay super hero said...

Kι εγώ θα έβλεπα Jude στον 'Αμλετ αν και δεν είμαι σίγουρος για το αποτέλεσμα...

Σκάλι ό-πωσ-δή-πο-τε :-) Μια χαρά ην κόβω για 'Ιψεν με το φυζίκ της!

mahler76 said...

άσε κι εδώ πάλι θα μας ξεβρακώσουν με το φεστιβάλ Αθηνών....

Ερμής said...

Εχεις βουτηχτεί στην κουλτούρα...
Ζηλεύω...

Q9 said...

Για όσους δεν το γνωρίζουν η Gillian Anderson μετά τα X-Files έχει πρωταγωνιστήσει σε 2 θεατρικά έργα με άψογες κριτικές και χτες στη δημοσιογραφική απέσπασε για ακόμα μία φορά τις καλύτερες κριτικές. Την κουλαμάρα που την είδες; Είναι εξαίρετη ηθοποιός και το έχει αποδείξει χρόνια τώρα.

Anonymous said...

"There. An informed -and educated-opinion". Ακριβώς τα παραπάνω. Το σχόλιο περί στροφής της GA προς την ποιότητα αποδεικνύει μόνο παντελή άγνοια για τις επιλογές της Anderson και την συλλογική της καριέρα πέρα από τα x-files (για τα οποία ας μην μπούμε στην διαδικασία να αναλύσουμε το αν αποτελούν ποιότητα και ιστορία *στο είδος και το μέσο στο οποίο ανήκουν*). On with the rest, προφανώς σου έχουν ξεφύγει: o θρίαμβος με το House of Mirth του Terence Davies, το Tristram Shandy: A Cock and Bull Story του Micheal Winterbottom, το The Last King of Scotland του Kevin Macdonald, τον θρίαμβο με το Bleak House (Bafta/Emmυ/Golden Globes Nom)του Andrew Davies, την συνειδητή επιλογή της να επιστρέψει στο Λονδίνο όπου διαμένει τα τελευταία 5-6 χρόνια και κάνει για 3η φορά όπου θέατρο και στην πλειοψηφία συμμετάσχει σε indy projects με αξιόλογους βρετανούς συντελεστές. Τα δικαιώματα που έχει αγοράσει προ πολλού για την μεταφορά της βιογραφίας της Martha Gellhorn στην μεγάλη οθόνη το οποίο επιτέλους φαίνεται να μπαίνει στην τελική ευθεία, άλλο adaptation βιβλίου το οποίο και πιθανώς θα σκηνοθετήσει. Αυτά τα ολίγα και συνοπτικά στα λέω.

Ελπίζω να βρήκες εισιτήριο για το Doll's House μιας και ήταν sold out από τον Ιανουάριο (πριν ακόμη ανακοινωθεί το υπόλοιπο καστ). Άντε ραντεβού στο Donmar μιας και προσωπικά μετράω τις μέρες προς αναχώρηση.

Marvin said...

@P: Δεν καταάβαινω το υφος. Ναι, οντως δεν παρακολουθω την καριερα της κας Anderson (και γιατι να το κανω αλλωστε). Οπως σου ειπα ελπιζω να καταφερω να το δω και τοτε θα κρινω και μονος μου αν ειναι καλη, και πρωτος θα το γραψω. ¨οπως και να το κανεις, δεν μου κολλαει σε κλασικους ρολους, ελπιζω να με διαψευσει!

Anonymous said...

Με τον τρόπο και το ύφος που επέλεξες να εκφράσεις το σχόλιο σου, δεν δήλωσες απλά αμφιβολία ή έκπληξη φίλε Marvin, συτόματα δηλώνεις πεποίθηση και γνώση ότι μέχρι τώρα έκανε μη ποιοτικές *μπιπ*, εξού και η στροφή τώρα στην ποιότητα, εξού και η "κουλαμάρα". Λέγοντας "το γυρνάει στην ποιότητα" αυτόματα εκφράζεις αρνητική κριτική και άποψη για κάτι, που δεν μπορείς να έχεις άποψη μη γνωρίζοντας για τι μιλάς. Μην κολλάμε στην Anderson, θα μπορούσε να αφορά τον οποιονδήποτε. Κάθε κριτική και γνώμη θεμιτή και αναυθαίρετο δικαίωμα του καθενός μας, αλλά όχι όταν είναι αβάσιμη, χωρίς γνώση του θέματος. Αν ήταν προφανές ότι γνώριζες την δουλειά της και έχεις την άποψη που ξεκάθαρα υποννόησες... περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, απόλυτα σεβαστό και οι αντίθετες απόψεις γεννάνε και εποικοδομητικές συζητήσεις. Αλλά όπως κι ο ίδιος επιβεβαιώνεις, δεν είναι έτσι και ήταν φως φανάρι. Το ύφος λοιπόν ήταν φυσική απόρρεια μιας -εμμέσως πλην σαφώς- αυθαίρετης αρνητικής κριτικής, setting the record straight που λένε και οι αγγλόφωνοι φίλοι μας, προς αποφυγή παραπληροφόρησης και διατήρησης λάθος/ελλειπών εντυπώσεων.

Ειλικρινά ελπίζω να καταφέρεις να το δεις και αν γίνει ελπίζω να διαβάσω την άποψη σου, όποια κι είναι αυτή :-)

Blog Widget by LinkWithin