Ταξιδιωτικές εντυπώσεις: Lubbock, Texas

Επειδή από ταξιδιωτικές εντυπώσεις δεν έχω και πληθώρα, ας ξεκινήσουμε με το βασικό λόγο του ταξιδιου, το συνέδριο!

Όχι, παράπονο δεν έχω, καλά πήγε.Έτρεμα λίγο από το άγχος όντας νεωσσός στο χώρο αλλά αδίκως. Η ομιλία μια χαρά πήγε, με στρίμωξαν λίιιιιγο μόνο, αλλά ΟΚ, τι σκατά, άμα δε σε στριμώξουν για την έρευνά σου στα διεθνή συνέδρια γιατί να τρέχεις, εδώ στριμώχνουν τον Chomsky, εμένα θα άφηναν; Και ευτυχώς να λέω, περίμενα χειρότερα γιατί όλοι των οποίων τις θεωρίες προσπαθούσα να αποδείξω ή να διαψεύσω ήταν εκεί, από κάτω μου, με αδηφάγο βλέμμα. Δε θες και πολύ να τα κάνεις πάνω σου αλλά ευτυχώς μου φέρθηκαν με στοργή και προδερμ.

Τεσπα, πάει κι αυτό, έχω άλλα δύο για αργότερα. Για να δούμε τι είχε να μας πει το Lubbock...



...τίποτα όμως; Ξεκίνησα κι εγώ να ζήσω το Αμερικαν Ντριμ και βρήκα μια ερημιά (εκτός κι αν αυτό είναι και δεν το έχω καταλάβει). Τεράστιοι δρόμοι, τεράστια σπίτια αλλά ψυχή πουθενά!


Από διαμονή πάντως έσκισα:





Τυπικότατο μοτέλ, στην άκρη του αυτοκινητόδρομου, με τεράστιο κρεβάτι και ξεχωριστό δωματιάκι που παρείχε παγάκια όλο το 24ωρο παρακαλώ! Τι άλλο να ζητήσεις;


Ένα από τα τιμημένα τέκνα του Lubbock είναι και ο Buddy Holly


ένας τραγουδιστής των 50's που πέθανε στα 22 του (αμα τον βάλετε στο Youtube θα θυμηθείτε τα τραγούδια του). Κορόνα στο κεφάλι τους τον έχουνε. Τον κάνανε μουσείο:


Δρόμο...
...και στον εν λόγω δρόμο είχαν χαράξει στιχάκια του στο πεζοδρόμιο, κάτι που βρήκα πολύ όμορφο


Για να είμαι δίκαιος, είχε και κάτι ενδιαφέρον το Lubbock, το Μουσείο της Κληρονομιάς των Ράντσων, μια μεγάλη έκταση στην οποία είχαν συγκεντρώσει αυθεντικά ράντσα και άλλα κτίσματα από όλες τις φάσεις της αμερικανικής ιστορίας, μια συλλογή για την οποία η γιαγια Ντακ θα ήταν πολύ περήφανη!












Το κτίριο του μουσείου είχε κάποιο ενδιαφέρον, με συλλογές από σέλες και σπιρούνια



(προσέξτε το μήνυμα στην ταμπέλα παρακαλώ...)
...και ως γνωστόν, μη δω καπέλο και δεν το φορέσω!



...κανένα δε μου ξεφεύγει όμως!!!!