Το είχα πει θυμάμαι, μέχρι τα τριάντα μου θα έχω ξεμπερδέψει με αυτό... Αλλά δεν φανταζόμουν ότι θα γινόταν κιόλας, και μάλιστα τρεις μέρες πριν τα κλείσω, και μάλιστα στο σπίτι μου στην Αγγλία, με τον άνθρωπό μου στο δίπλα δωμάτιο. Κι έγινε. Ήρθαν όλα στο φως. Δεν το προκάλεσα, αλλά δεν το αρνήθηκα. Μεγάλωσα πολύ για να κάνω πίσω τώρα. Στεναχώρια, θάρρος, λύπη, χαρά, ανακούφιση.
Ο ανήφορος τώρα αρχίζει, αλλά είναι ωραίος ανήφορος...Γιατί αυτή τη φορά είμαι εγώ... Κι έκανα το καλύτερο δώρο στον εαυτό μου... Χρόνια μου πολλά...
Share
08/07/2011
Coming out...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
άντε μπράβο. σε λίγο καιρό εύχομαι να το συνηθίσουν :)
Χρόνια σου πολλά αγορίνα.
Χρόνια πολλά!!!Και καλώς ήρθες πίσω
στο blogging εννοώ
Χρόνια σου πολλά.
Χρόνια πολλά!
Συγχαρητήρια! Καλό καλοκαίρι.
Ο χρόνος αρκεί...
Εύχομαι να είναι όλα καλά. Γράφε τίποτα, πού και πού..
Post a Comment