Πού πας καλή μου με το καπελάκι;

Αυτή την εποχή εδώ στα μέρη μας γίνονται οι ιπποδρομίες του Ascot, οι οποίες γενικά είναι γεγονός και πολύ υψηλοτάτου, και επίσης πολύ πιο κοσμικό παρά αθλητικό. Αυτές οι ιπποδρομίες έχουν τρία βασικά αξεσουάρ (ή δύο αν συνυπολογίσεις τα δύο πρώτα): τα άλογα, τη βασίλισσα και ...τα καπέλα. Μαζεύονται λοιπόν οι κοτάρες Αγγλίδες, που το πρωί το παίζουνε κοσμικές και το βράδυ κατουράνε στα πεζοδρόμια στην Trafalgar από το μεθύσι, και συναγωνίζονται ποια θα φορέσει το πιο eccentric να πω, πρωτότυπο να πω, τι έβαλες μωρή στο κεφάλι σου και δεν ντρέπεσαι να πω, τέλος πάντων να φορέσει ένα καπελάκι για να εντυπωσιάσει (το ίδιο ισχύει και για τους κυρίους, αλλά ευτυχώς η γκάμα των επιλογών τους είναι περιορισμένη: ημίψηλα σαν τον Φιλέα Φογκ ένα πράγμα και αυτό είναι).

Έχω λοιπόν την ατυχία (αλλά και τύχη, γιατί μάλλον το διασκέδασα) το τρένο που με φέρνει από το πανεπιστήμιο να είναι και αυτό που εξυπηρετεί Ascot-Λονδίνο. Χτες λοιπόν, εκεί που χαλάρωνα ανενόχλητος, ήρθε η ώρα να πιάσουμε Ascot. Και τι να δω; Ορδές οι καπελωμένες να συνωστίζονται στην πλατφόρμα, μια πανδαισία από παλ χρώματα πάνω στις κοκκινομούρες, οι οποίες συν τις άλλοις ήταν και με τις τουαλέτες τους λες και πηγαίνανε στον γάμο της Καμίλλας. Και το αστείο ήταν ότι χτές έβρεχε καταρρακτωδώς. Πού πας κυρία μου με το κρινολίνο και τη ροζ σατέν τσαντούλα (μπλιααααχ).

Η παραπάνω είναι μια φωτογραφία που κατόρθωσα να τραβήξω στο Waterloo, την ώρα που φτάσαμε. Δεν είναι πολύ καλή, γιατί φοβήθηκα μη φάω και ξύλο που φωτογράφιζα τον κόσμο. Σας παραθέτω όμως κι άλλα ντοκουμέντα του φετινού Ascot για να δείτε πως ντύνεται ο καλός ο κόσμος (μη χέσω).

Αυτή αγαπάει τόσο το Άσκοτ που είπε να το βάλει στο κέφάλι της. Αμέ, τιμή της και καμάρι της.




Τρείς στρουθοκάμηλους ξέκανε αυτή η μουλάρα για να το φτιάξει το καπελάκι.



Αυτηνής της δώσανε και κάτι παραπάνω γιατί στεκότανε στη μέση του ιππόδρομου για να βλέπει ο κόσμος την ώρα, να ναι καλά το κορίτσι...




Έβαλε η άλλη το παρτέρι στο κεφάλι της, είδε και το κακόμοιρο το σκυλάκι, τι να καταλάβει και αυτό, σκαρφάλωσε να κάνει τα τσίτσα του. Ποιός φταίει μετά;




Το συγκεκριμένο φοριέται με εξίσου μεγάλη επιτυχία στις ιπποδρομίες, στο καρναβάλι και στο gay pride. Απλό και πρακτικό και πάνω απ'όλα διακριτικό.




Μα συγγνώμη, αυτό είναι καπέλο;




Η αποδώ μαντάμ ντύθηκε γαρύφαλλο, ενώ η αποκεί δεν έχω την παραμικρή ιδέα, θωρηκτό Ποτέμκιν ίσως;




Να και η μις μανιτάρι. Πολύ πρακτικό μοντελάκι, στρώνεις και ένα τραπεζομάντιλο, άνετα τρώνε τέσσερα άτομα.




Και ενα πιο σικ αλλά και πιο ακριβό μοντελάκι. Και πως να μην είναι όλη την πρωτεύουσα φέρει πάνω, σκέψου πόσο πήγαν τα εργατικά. Αμ τα υλικά; Και καλά σου λέω εγώ σικ. Άμα κάτσει αυτή μπροστά σου τι σκατά ιππόδρομο βλέπεις μου λες;


Ουφ, κουράστικα ο καλλιτέχνης. Και τώρα που πήρατε μια γεύση από μόδα περιμένω παραγγελίες. Θα σας κοστίσει κάτι παραπάνω αλλά αξίζει!

ΥΓ: Το post είναι εξαιρετικά αφιερωμένο στη γαλαζοαίματη της blogοσφαιρας, την αγαπητή όλων μας Σίσσυ. Σας αρέσουν οι προτάσεις μου αγαπητή;